یکی از مواردی که این روزها در تلویزیون دیده می‌شود، حضور مجریان نوجوان است که برنامه‌های مخصوص این گروه سنی را اجرا میکنند. این بار به سراغ شما آمدیم و از شما در این باره نظرخواهی کردیم. راستی یادتان نرود که شما هم می‌توانید نظرها و نقدهایتان را برایمان بنویسید و بفرستید. فراموش نکنید که این برنامه یا مجموعه‌های تلویزیونی باید در حال پخش باشد.
تمام نوجوان هایی که در این نظرسنجی شرکت کردند، موافق حضور نوجوانان در برنامه‌های مخصوص خودشان بودند. غنچه آزادگان، 17 ساله، دلیل این موضوع را داشتن فضاهای مشترک در این گروه سنی می‌داند:«ما در این سن و سال اخلاق خاصی داریم که یک همسن بهتر آن را درک می‌کند. زمانی که مجری، همسن و سال ماست، صحبت‌های او برایمان جذاب‌تر است؛ چرا که حرف‌هایش رنگ نصیحت ندارد. اما زمانی که یک بزرگ تر با ما حرف می‌زند، فوری میخواهد نصیحت کند یا ما فکر می‌کنیم که او چون بزرگ تر است، میخواهد ما را نصیحت کند.»
آرزو نامداری ، مجری برنامه تازه ها، از نوجوانی شروع به کار کرده - عکس ها : پایگاه اینترنتی شبکه یک
کیمیا چگینی، 14 ساله از اراک، می‌گوید:«این که نوجوانان مجری برنامه باشند، خیلی خوب است، چرا که باعث شکوفایی استعدادهای نوجوان می‌شود و از طرف دیگر مجری نوجوان ما را بهتر درک می‌کند. همان طور که مجری بزرگسال، بزرگ ترها را.»
وحید عشقی، نوجوان 14 ساله، به خودمانی بودن حرف های مجری نوجوان علاقه بیشتری دارد. هرچند که او دوست دارد برنامه‌های مخصوص خودش را مجری هایی اداره کنند که از او بزرگ ترند: « مجری هایی که از من بزرگ ترند، بهتر حرف می‌زنند و از طرف دیگر وقتی یک آدم بزرگ حرف می‌زند، من به حرف های او بهتر گوش می‌کنم تا وقتی که یک نوجوان حرف می‌زند.»
اما پریا پارسا، 14 ساله، به حس‌وحال نوجوانی در اجرا بیشتر علاقه دارد:
«مجری های نوجوان ما را بیشتر درک میکنند. اما ممکن است که مجری های بزرگ تر، دوران نوجوانی ، مشکل ها و ویژگی‌های این دوره را فراموش کرده باشند.»
او در ادامه می‌گوید :«درست است که تجربه‌های آنها از تجربه‌های مجری‌های نوجوان بیشتر است، اما ما نوجوانان حرف های هم را بهتر متوجه می‌شویم.»
آرزو صالحی،16 ساله، معتقد است که درک نیازهای نوجوانان توسط نوجوانان راحت‌تر است. اما برای او در درجه اول موضوع برنامه مهم تر از مجری است:«مهم نیست که مجری بزرگ باشد یا نوجوان، مهم موضوعی است که در برنامه مطرح می‌شود.»
محسن افشاری، وقتی نوجوان بود و مجری
صالحی دوست دارد که مجری، چه بزرگ باشد و چه نوجوان، با لحن و ادبیات صمیمی حرف بزند:«این طوری تأثیرش بیشتر است.»
وحید عشقی هم این نظر را دارد:«زمانی که مجری خشک و رسمی حرف می‌زند، برنامه خشک می‌شود و در نتیجه مخاطب از دیدن برنامه خسته می‌شود.»
پریا به این موضوع اشاره می‌کند که نوجوانان به فضای این دوره آشنا هستند ، به همین دلیل هرگز خشک و رسمی حرف نمی‌زنند:«ادبی حرف زدن خوب است، اما باید امروزی و روشنفکری باشد.»
عشقی، ترجیح می‌دهد که مجری برنامه نوجوان پسر باشد. دلیلش را هم این گونه شرح می‌دهد:« به برنامه هم بستگی دارد، اما به نظرم پسرها بهتر حرف می‌زنند.»
چگینی نظر مخالف عشقی را دارد:«انتخاب مجری دختر یا پسر به استعداد شخص بستگی دارد. بعضی وقت‌ها پسرها بهتر حرف می‌زنند و گاهی وقت ها هم دخترها.»
پریا هم معتقد است که بهتر است یک برنامه را هم مجری دختر اداره کند و هم مجری پسر:«چرا که حس و حال برنامه متعادل می‌شود و آنان بهتر می‌توانند مشکل را بیان کنند. در این صورت برنامه تعادل پیدا می‌کند، هم حس دخترانه وجود دارد و هم حس پسرانه.»
